Sinan Keskinden Dizeler
Can Feda
Yine ağlattın kalemi kağıda
Gönülü çevirdin cehennem lavına.
Cürüm namutenahi özrü yok
Duygular hat safha sözü yok
Can feda istenmez bilmukabele
El insaf hak etmez mi bir gülümseme.
Gömdüm Maziyi
Gömdüm maziyi Namütenahi yer yüzüne,
Şimdi gökyüzünden seyir ederim.
İstersen şayet yetişmek için yanıma
Kara toprağı bırak ben hüdaya giderim.
Gönlümün Düştüğü Uçurum
Gönlümün düştüğü uçurum sen
Nasıl çıkarım içinden söylesen
Yusuf gibi olmasam da Mısır’a Karun
Kurup kalbine taht sultan eylesen
Akıl tutulur sevgiliyi yad ederken
Kelimeler dolaşır bülbül gibi öterken
Bakarsın öyle uzun uzun boşa
Susarsın içinde fırtınalar koparken.
Konuk Şair: Sinan Keskin
Gül
Yine bahar geldi
Gül, tohumlar çiçek açsın
Sensiz hep hüsran geçti
Gül, buz dağlarım erisin.
Etme, karartma güneşimi
Hor görme, köreltme sevişimi
Arzularım, acılarım, özleyişimi
Gül, melekler kıskansın kimin yarisin.
Konuk Şair: Sinan Keskin