KAYGISIZ BİR YOLCULUK
Sevmiştim seni tüm benliğimle o gece.
Hayalinle kurduğum yaşam çizgimdi kendimce .
Ayları hatta günleri saydığım zamanlarda.
Önemi yok artık Salı mı Pazar mı daha önde...
Ben sevgiden aşktan soğudum artık...
Sen getirdin beni bu rezil yanlızlık denen yere.
Adımlarım da eskisi gibi basmaz oldu .
Dedimya sen getirdin beni bu rezil yanlızlık denen yere.
Gamzelerin alıp götürdü beni loş karanlık bir eve .
Gaddar ve acımasızdı tutsak kaldım bu şehirde.
Öten baykuş sesleri de eşlik etti yazdığım eserlere .
Artık kalemim de bitti mumum da eriye eriye...
Sağır birine anlattığım heyecanlı bir masaldı aslında .
Benim anlattığım ,onun dinlemediği yorucu bir sevda.
Gafil avlandım ben bu masal denen acı gereğe .
Sonu aynı bitmesin diye cefasını bile çektim sefa diye...
Anıları biriktirdim yılmadan usanmadan.
Yollarda çok zorluk çektim hiç susamadan.
Sussam zaten ne yol biter ne yolculuk.
Yazacak kalemim bitince soluk aldım oturup...
TUNAHAN KAYGISIZ